Köyümüzde söylenegelen deyimlerin (Tâbirler) tamamı özelliklerle bu bölgenin Ordu İli'nin muhtelif ilçeler halkı tarafından kullanıldığına şüphe yoktur.

Çokca söylenen halk tâbirlerinden bazıları:

  -Ayrana gidip (Küleği) arkama tutmam.
  -Ecinniye külâhı ters giydirir.
  -Kulakları çınlasın.
  -Atın tepmeyeni, enüğün kapmayanı yoktur.
  -Atın avanağı rahvan, insanınki pehlivan.
  -Domuz gibi burnu doğrultusuna gider.
  -Eşeğin kuyruğu gibi ne uzar, ne kısalır.
  -İt, ite, it kuyruğuna buyurmuş.
  -İtin ayağını taştan sakınma.
  -Hırs gelir göz kararır, hırs gider, yüz kararır.
  -İt sahibini tanır.
  -Ekmek elden, su gölden.
  -Karagölden kar bağışladı.
  -Al çocuktan haberi.
  -Çocuğu gönder işe, gitti peşinden işe.
  -Sofrası koltuğunun altındadır.
  -Ne at yüke yanaşır, ne yük ata.
  -Eşek yine ol eşek, çulu değişmiş.